Κίνα
.
Η Κίνα είναι μία χώρα με πάρα πολλές γεωγραφικές και κλιματικές ιδιομορφίες.
Αντίθετα, φυλετικά παρουσιάζει μεγάλη ομοιογένεια αφού το 91% των κατοίκων της κατάγεται από τον κορμό της φυλής των Han, ενώ το υπόλοιπο 9% αποτελείται από 55 διαφορετικές εθνότητες.
Όλες οι κινεζικές μαχητικές τέχνες ονομάζονται Wushu, ανεξάρτητα από τη μέθοδο που αντιπροσωπεύουν. Τα ιδεογράμματα που προφέρονται ως «Wushu» από τους κινέζους, ακούγονται ως «Bujutsu» όταν προφέρονται από ιάπωνες.

Οι αρχαίες κινεζικές μαχητικές τέχνες (Wushu), από την αρχή της ιστορίας της χώρας έως και σήμερα, διακρίνονται σε τρεις μεγάλες κατηγορίες:
  • Στην παλαιστική τέχνη «Chiao Ti Shu» (ιαπ. Kakuteijutsu)
  • Στην πυγμαχική τέχνη «Shaolin Ssu Ch’uan Fa» (ιαπ. Sorin Ji Kenpo)
  • Στη γυμναστική τέχνη «Tai Chi Ch’uan» (ιαπ. Tai kyoku ken)
- Το Chiao Ti Shu είναι μία παλαιστική τέχνη που αναφέρεται στις Κλασσικές τελετουργίες της Δυναστείας των Zhou (1.066-221 π.Χ.). Σύμφωνα με το θρύλο, ο Κίτρινος Αυτοκράτορας Huangdi (το 2.698 π.Χ.) δίδαξε στους κινέζους ευγενείς τις πρώτες βασικές τεχνικές ασκήσεις των μαχητικών τεχνών. Ο αυτοκράτορας περιγράφεται ως διάσημος στρατηγός, γιατρός, και αστρολόγος. Ανέπτυξε πρώτος και χρησιμοποίησε στον πόλεμο τις πρακτικές του "Jiao Di" ή "Jiao Li" ή "Chia Ti Shu".
- Shaolin Ssu Ch’uan Fa σημαίνει "Η μέθοδος κτυπήματος του ναού Shao lin" και αναπτύχθηκε από τις αρχές του 6ου αι. μ.Χ., μέσα σ' ένα βουδιστικό ναό. Ο ναός αυτός είχε κτιστεί σε μία απομονωμένη πολιτισμικά περιοχή που ονομαζόταν «Shao Lin» και σημαίνει «Μικρό δάσος» ή «Δασώδης λόφος», στους πρόποδες του βουνού Song, της κινεζικής επαρχίας Henan. Δημιουργός του συστήματος αυτού (από το 526-539) θεωρείται ο ινδός βουδιστής ευγενής Bodhi-dharma. Το έργο του Bodhi-dharma ολοκληρώθηκε στα τέλη του 14ου αι. από ένα κινέζο μοναχό του ίδιου ναού, τον Chueh Yuan.
- Tai Chi Ch’uan σημαίνει "Υπέρτατο τελικό κτύπημα" και είναι μία γυμναστική και ταυτόχρονα πολεμική τέχνη που αναπτύχθηκε μέσα σ' ένα ταο-ιστικό ναό. Ο ναός αυτός ήταν κτισμένος σε μία από τις πολλές κορυφές του βουνού Wudang της κινεζικής επαρχίας Hubei. Δημιουργός του συστήματος αυτού θεωρείται ο μοναχός Chang San-feng (που έζησε -άγνωστο πότε- ανάμεσα στο 10ο και 13ο αι. μ.Χ.).

Τα διάφορα είδη (ή μέθοδοι) των κινεζικών πολεμικών τεχνών (Wushu) ξεπερνούν σε αριθμό τα 3.500 και χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες˙ τα βόρεια ορεινά είδη και τα νότια πεδινά. Οι μεγάλοι δάσκαλοι αυτών των τεχνών έχουν το τίτλο του «Gongfu Wushu», στην αντίστοιχη μέθοδο που εξασκούν. Παράδειγμα: «Gongfu Tai Chi Ch’uan».
Οποιαδήποτε τέχνη (πνευματική ή σωματική) που οδηγεί τον άνθρωπο στην «Τελειότητα μετά από σκληρή και συνεχή προσπάθεια» ονομάζεται στην κινεζική Gongfu ή Kung Fu.
«Gongfu Wushu» είναι ένας τίτλος που σημαίνει ότι ο κάτοχος έχει διεισδύσει στην φιλοσοφία της πολεμικής τέχνης και δεν ασκείται μ’ αυτήν για πολεμικούς, οικονομικούς ή ατομικούς σκοπούς και επιδιώξεις, αλλά, μόνο για ανώτερους ψυχικούς και πνευματικούς λόγους.
Ο τίτλος Gongfu Wushu ισχύει μόνο για τους μεγάλους δάσκαλους των κινεζικών μαχητικών τεχνών και όχι για τους ασκούμενους μαθητές τους. Οι μαθητές δηλώνουν μόνο το είδος της τέχνης που ασκούν. Π.χ. "Το λευκό γερανό" ή "Το νύχι του αετού" κλπ.
.

.

.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο